Christien Oskamp &

Lorenzo Groenendijk,

Doktersassistenten

Doktersassistente alleen iets voor meisjes? Als het aan Lorenzo ligt wordt dat vooroordeel heel snel de wereld uitgeholpen. Jongens kunnen net zo goed doktersassistent worden. Via zijn moeder, die doktersassistente is, kwam Lorenzo op het idee om deze opleiding ook te gaan volgen.

Voor Christien, Lorenzo’s moeder, waren twee ingrijpende gebeurtenissen in haar leven de aanleiding om zich te laten omscholen tot doktersassistente. Toen Lorenzo’s zusje in het ziekenhuis werd opgenomen, was Christien geraakt door de zorg en aandacht die de verpleegkundigen gaven aan haar gezin. Het moest een goed gevoel geven om iets voor iemand te kunnen betekenen in een moeilijke tijd. Op dat moment was Christien nog niet bezig met een andere baan of opleiding. Dat veranderde toen ze na haar scheiding alleenstaande moeder werd. Christien zocht een baan die stabiliteit en regelmaat bood én waar ze diezelfde zorg aan anderen kon geven als ze toentertijd van de verpleegkundigen kreeg. In het beroep voor doktersassistente kwam alles samen.

Christien en Lorenzo in de praktijk

Sinds een jaar werkt Christien in een solopraktijk. Daarvoor werkte ze voor een grote praktijk waar werd gewerkt met een rouleersysteem. Hierbij werden de taken verdeeld: in de ochtend telefoon, in de middag balie en een andere dag behandelkamer. In de solopraktijk waar ze nu werkt doet ze alles zelf. “Sommigen vinden dat een nadeel, maar ik vind het heerlijk”, zegt Christien.

Voor Lorenzo was het logisch dat hij bij zijn moeder in de praktijk zijn eerste stage zou doen. Via stages kan hij alles wat hij op school leert meteen in de praktijk brengen. Bloeddruk meten, instrumenten zorgvuldig desinfecteren, kleine medische handelingen uitvoeren en luisteren naar de patiënt. Zodat je weet wat er aan de hand is en een goed advies kunt geven. Samen met de gediplomeerde doktersassistent natuurlijk.

Dit zegt de collega van Christien

“Christien is sinds een jaar mijn collega, we werken afwisselend, dus niet samen.

Toch voelt het wel zo; vanaf het begin was het al vertrouwd. Ze was niet gewend om in haar eentje in een praktijk te werken, maar dat ging haar meteen goed af. Ze heeft aan een half woord genoeg, en pakt dingen voortvarend aan. Al met al hoop ik nog jaren samen te kunnen werken met Christien!”

Topmomenten uit de praktijk

Lorenzo vindt het leukst van de praktijk dat je ‘echt’ aan het werk kunt en contact met mensen hebt. Patiënten vonden het leuk dat hij stage kwam lopen. Sommige patiënten doen via zijn moeder nog steeds de groeten aan hem.

Voor Christien is het glashelder: “De voornaamste drijfveer voor mij zijn de patiënten. Ik heb altijd de zorg en aandacht in mijn achterhoofd die de verpleegkundigen destijds aan mijn dochtertje gaven. Ik probeer al onze patiënten én hun familie alle aandacht te geven die ze nodig hebben.” Daarnaast is de doktersassistent meestal de eerste met wie een patiënt contact heeft als er iets is. Daarom is het zo belangrijk dat de doktersassistent klachten van een patiënt goed in kan schatten. Christien heeft daar een mooi voorbeeld van: “Ik had een patiënt aan de telefoon met klachten over een pijnlijk been. Hij belde op dinsdag en wilde een afspraak maken voor vrijdag. Na doorvragen gingen bij mij de alarmbellen rinkelen en heb ik aangedrongen om nog dezelfde dag te komen. Met veel gebrom ging de patiënt akkoord. En dat was maar goed ook. De klachten bleken veroorzaakt door een trombosebeen. De patiënt moest zo snel mogelijk geholpen worden.”

De praktijk iets voor jou?

Christien en Lorenzo zijn het er beiden over eens dat het beroep van doktersassistent een geweldig beroep is. “Het is een veelzijdig beroep en er zijn veel doorgroeimogelijkheden. Zo kun je bijvoorbeeld doorleren voor praktijkondersteuner of triagist”, vertelt Christien. Lorenzo vult aan: “De opleiding is niet alleen leuk, maar ook erg interessant en leerzaam. Je wordt goed geholpen door de docenten.” Het is duidelijk: Christien en Lorenzo hebben hun plek helemaal gevonden in de huisartsenzorg!